26
kwiecień
Rozpędzone konie…
źródło zdjęcia: Cezary Woch
Galopem szybkim jak strzała
co pędzi na przekór do celu
kare konie mkną ile tchu.
Świt nie mający rumieńców
nie zrozumie tego ruchu.
Gęsta mgła wisząca na rozstajach
złotym księżyca blaskiem
dawała znaki wiadome jeźdźcom
cisza wokół stawała się rajem
duchy wstrzymały swój ruch
Spod kopyt iskry żywe, jasne
strzelały w górę do gwiazd
Konie szalone uwiodły serca dwa.
Życie jest poezją,magią słów
zatrzymane w kadrze rzeczywistości
Konie nocy bez tchu,zostają w snach
galop nie zagłuszy pustki serca…
Anka Łęcka. Poetycka Grupa Eliksir
3 komentarze do artykułu “Rozpędzone konie…”
Komentarz wyraża opinie wyłącznie jego autora. Redakcja portalu sycowice.net nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy.
27 kwietnia, 2016 at 20:28
Jak bardzo się cieszę,że Mój wiersz może być udostępniany wśród WAS Drodzy Mieszkańcy Sycowic.Dziękuję Panu Cezaremu,za zaufanie dla Mojej twórczości,WAM,za chęć przeczytania.Może przyjdzie taki czas w wakacje,że przyjadę zwiedzić z koleżanką tę piękną miejscowość.Zaproszę wtedy WAS na Mój koncert poezji.Dla WAS dedykuję piosenkę do której słowa napisał znakomity kompozytor Krzysztof Dzikowski,a muzykę wykonał Seweryn Krajewski.Kochało Moje Pokolenie zespół Czerwone Gitary.Te konie zespolone słowem-dają siłę wyobraźni.https://www.youtube.com/watch?v=u5YGZquQnho
Pozdrawiam serdecznie.Anka
27 kwietnia, 2016 at 22:30
Piękny wiersz pani Anny.Jesli można jako komentarz bardzo proszę o umieszczenie tego wiersza.Możliwe,że nie jest tak piękny jak p.Anny ,którą bardzo cenie ,ale niech zawita na tej stronie i będzie komentarzem dla tego artykułu…………………
…”Niesprawiedliwy jest ten świat
patrz ile on ma wad
Szukając miłości dostajesz samotność
chcąc dostać odpowiedz
zamiast tego masz pojawiające się pytania.
Niesprawiedliwy jest ten świat
w którym sprawiedliwość gdzieś ukryta
schowana,zamknięta,niedostępna
bojąca się świata niesprawiedliwego.
Niesprawiedliwy jest ten świat
zasłaniający promienie słońca chmurami
z których spadają krople smutku,bólu,zła
raniąc tak mocno serce….”
Weronika
30 kwietnia, 2016 at 06:49
Droga Pani Weroniko!!
Nie znamy się,ale bardzo też szanuję Pani wypowiedzi,pełne wrażliwości serca.Wiersz Pani jest wyjątkowy,ma treść,którego temat jest złożony.Nie zawsze tak jest,że wiatr w oczy wieje.Wiara,miłość,nadzieja-to cenne drogowskazy.Na nich można się wspierać codziennie,szukać budować to,co piękne!!!Dziękuję za te cenne dla Mnie opinie.Może kiedyś wydam pierwszy tomik.
Ja pragnę zostawić tu jeden z wierszy,który napisałam,by każdy z Nas uwierzył siłę słowa nadzieja.Pozdrawiam serdecznie.DZIĘKUJĘ.Anka
Życie z nadzieją słowa Anka Łęcka.Grupa Poetycka Eliksir Radom.
Można skoczyć w ocean
zanurzyć się,w jego głębinie
zostać na chwilę syreną .
Dostać skrzydła,orła groźnego,
jak Dedal,Ikar wzbić się nad chmurami.
poczuć swobodę życia,wolność .
Na szczytach raju,uwięzić miłość jedyną,
namiętnością, zapleść kolce róży.
Jedyną wartością ,prawdziwą losu
podarowało życie- nadzieję.
Już nie można ukryć się przed światem.
czekaj cierpliwie,na jedną chwilę szczęścia.
Przypłynie z głębin oceanów,z nieba.
Nadzieja z życiem złączona zostanie.
http://reduction-image.com/mpeg-creation2/temp/6h7t76gca750rrflq1b4u84sp7/indexweb.htm